De Collapse is eigenlijk in 1e instantie ontstaan vanuit de behoefte aan een winterslaap. De behoefte aan een winterslaap heb ik eerst uitgewerkt in een performance met de titel ‘Collapse’. Daarna heb ik meerdere werken gemaakt met die titel en ook mijn visie uitgewerkt. Deze blijft zich verder ontwikkelen. De behoefte aan een winterslaap kan echter het gehele jaar door ervaren worden en wordt veelal extra voelbaar (of zal ik zeggen ‘bewust’) als er sprake is van een time-out, zoals een vakantie. Wellicht kennen meerdere van jullie deze situaties wel, die soms ook gepaard gaan met een enorme behoefte om te unpluggen en de wens om bewust(er) in te tunen op cyclische processen, zoals die van de seizoenen, dag en nacht, zon en maan, waken en slapen.
De Collapse houdt dan ook verband met de behoefte aan unplugged leven, gecombineerd met een terugtrekken op jezelf, at least for a while. Ken je dat gevoel van ‘unplugged’ zijn? Het lijkt in onze huidige samenleving bijna ondenkbaar. Omdat ik in verband met hoog-sensitiviteit (de wetenschappelijke term is ‘sensory processing sensitivity’) snel overprikkeld raak, heb ik mezelf aangeleerd regelmatig te ‘unpluggen’, op meerdere manieren en momenten. Een winterslaap is seizoensgebonden, maar ik trek het un-pluggen door naar alle seizoenen. In de zomer van 2019 hield ik me een tijdlang op in de buurt van zee, zand en strand. Het waren ook de duinen, de felle zon en de zwoele schemer die me hielpen bij het unpluggen:
Ik wil nu alleen nog maar laten, alleen nog maar laten
Alleen nog maar zijn, met zomer, zon, zand en zee
Opgaan in het water, de lucht erboven, het oneindige landschap
En dan de Maan en haar nachten
Dompel mij in leegte, vertes en dichtbij
(uit logboeknotities, sept.2019)
Naast ‘the collapse’ bedacht ik een ‘instant collapse’ als een ‘passiviteit’, die je dagelijks zou kunnen inlassen. Buiten zomer en winter zijn er immers altijd periodes, dagen of momenten, die met dit verlangen gepaard gaan. Unplugged en prikkelarm (of liever prikkelvrij) de nacht ingaan om te slapen, sluimeren en dromen, ervaar ik sowiso als essentieel.
Francis te Brake, Pact23.com/Shelter36.nl